Kabala - Drevna Nauka Jevreja

   'Tek kada je ovaj plam počeo da se širi i prostire, prolomile su se zračeće boje. Iz srži tog plamena, skrivenog u tajnovitosti ajin sof-a, briznuo je izvor iz kojeg su zablistale boje Beskonačne Svetlosti. Izvor je izbio, ali se još uvek nije izlio u eter - sferu. Ne bi se ni dao razaznati da iz Beskonačne svetlosti nije bljesnula vrhunska tačka iz koje je konačno potekla raznobojna svetlost.'

    Prema kabalističkoj tradiciji Bog, koji večno prebiva S One Strane Onostranog, stvara iz Apsolutne i Bezgranične PRaznine Nepostojanja prvo stanje Nemanifestovanog postojanja. Iz tog Beskonačnog stanja, kristalizuje se područje Bezgranične Svetlosti, usred koje se pomalja bezdimenzionalna tačka, nazvana Prva Kruna - u indijskoj tradiciji poznata kao Tačka OM.
    Ova tri stanja, odnosno vela Nemanifestovanog Postojanja, Ain, Ain Sof i Ain Sof Aur, čine negativnu pozadinu stvaranja (uslove ili uzroke stvaranja), koje je poteklo iz Prve Krune da bi se, u daljem sledu stvaranja, razvilo u arhetipski svet Božanskih Emanacija. Dovršenje ove Emanacije kroz četiri sveta i deset kosmičkih sfera moći - nazvano je Adam Kadmon, to jest, Prvobitni i Univerzalni Čovek.
    Iako sačinjen od deset aspekata Kreatora, Adam je simbol ujedinjene delotvorne celine, prvi čovek koji je postao živa slika univerzuma i ogledalo svoga Stvoritelja. Uloga Adama Kadmona, prema predanju, jeste da deluje u manifestovanom sveetu kao neprekidna ravnoteža nemanifestovanoj strani postojanja. Skala ove ravnoteže je toliko bezgranična da je u nju svaki događaj uključen, od najvećih kosmičkih događaja, pa sve do najmanjih dešavanja, treptaja na ivici praznine.
    Ta skala obuhvata totalno postojanje, beskonačno gibanje između polova Svega i Ničega. Međutim, treba shvatiti da je pojavni svet u neprekidnom kretanju, dok Apsolut večno ostaje beskrajna tišina, mir i praznina. Adam Kadmon je Univerzum stvoren prema Božijoj promisli i ova figura prvog čoveka je docnije, u ezoteričnoj strani Judaizma, sažeta u dijagram nazvan Drvo Života.

    Takva metafizička predstava stvaranja shvatljiva je formulacija univerzalnih principa i procesa uobličenih u deset sfera emanacije, koja se postepeno odvija kroz četiri sveta Kabale. Zasnovano na božanskim aspektima i njihovim odnosima, Drvo Života predstavlja arhetipski nacrt prema kome je Univerzum uobličen. Isti model primenljiv je kroz sve niže svetove, tako da je i nasićušniji iz čovekovog roda verna reprodukcija prvobitnog Adama.


    Mada se ne zna tačno koliko je Kabala stara, pretpostavlja se da je starija i od Starog Zaveta, a prenošenje je usmeno. Inače, kabala na hebrejskom znači primiti, odnosno razotkriti. Po jednoj legendi, Bog je podučavao misterijama Kabale odabranu družinu anđela još pre pada Čoveka. Anđeli su potom u Kabalu uputili Adama, kako bi mogao da se putem 32 staze mudrosti (10 sefirota i 22 slova hebrejskog alfabeta) ponovo uzdigne do Nebesa. Od tada se Kabala prenosi sa kolena na koleno, od usta do usta, uz pomoć anđela.
    Druga priča pripoveda kako je Mojsije pohodio planinu Sinaj tri puta. Svaki put bi sedeo u prisustvu Boga četrdeset dana. Prvi put je primio pisani zakon, drugi put je dobio dušu zakona, a treći put je primio dušu duše zakona, koja je ono što danas nazivamo Kabalom i misterijama Kabale. Potom je Mojsije vešto ukomponovao svete misterije prvih pet knjiga Biblije (nazvanih Pentateuh). Svoj konačni pisani oblik, Kabala je dobila u Španiji i južnoj Francuskoj tokom XII i XIII veka. Oko 1280. godine, španski kabalista Mojsije ben Šentob de Leon pustio je u opticaj opširan komentar prvih pet Mojsijevih knjiga, koji je kasnije postao poznat kao Zohar - Knjiga Uzvišenosti. Tvrdilo se, međutim, da je u pitanju delo rabina Simeona bar Johaja, slavnog učitelja iz II veka Nove Ere, koji je umro u ekstatičnom transu, ostavivši svojim učenicima da zabeleže mudrost kojoj je podučavan u svojim vizijama.


    Drvo života, osim što predstavlja osnov jevrejskog misticizma i mapu povratka duše Bogu, vremenom je postalo i izuzetno delatno magijsko oruđe. Praktična strana Drveta života svoju apoteozu (apoteoza - veličanje i dizanje subjetka na božanske nivoe) doživela je magijskim i gnostičkim preporodom sa kraja XIX veka, kada je u Londonu osnovan hermetički red Zlatne Zore. Adepti Zlatne Zore, među kojima su najpoznatiji bili Mek Gregor Meters, Alan Benet, Alister Krouli i Dajan Forčn i drugi, razvili su na osnovu Drveta Života delotvoran sistem ritualne magije, koj ije bio primenljiv kako za rešavanje praktičnih životnih problema, tako i za rešavanje najsloženijih pitanja duha.

    Ovi adepti su razvili sistem postepenih inicijacija od najniže, pa sve do najviših sefira Drveta života dospevši, tako, do kontakata sa Bestelesnim Adeptima Velikog Belog Bratstva. Gledano iz toga ugla, kabalista je zapravo kosmički putnik koji putuje od jednog do drugog sveta simbolično prikazanog sefirom Drveta života, dok 22 staze predstavljaju subjektivna stanja svesti, duž kojih putnik mora broditi kako bi dosegao različite svetove.
    Vremenom je svaki od ovih istaknutih okultista Zlatne Zore razvio svoj sistem putovanja ovim duhovnim prostorima, služeći se aktivnom imaginacijom, zurenjem u kristalnu kuglu (magijsko ogledalo) ili putujući u suptilnom telu (astro mentalna projekcija), Ovakvim putovanjima operator postiže proširenje svesti ili kako kaže Dajan Forčn: 'Zamišljanje slike i vibriranje Božanskog imena ima za vcilja da proučavaoca dovede u vezu silama koje se nalaze u osnovi svake sfere Drveta života i kada se ta veza uspostavi, njegova svest se prosvetljuje i njegova priroda stiče novu energiju zahvaljujući silama sa kojima je došao u dodir.'
    Iz reda Zlatne Zore kasnije su se razvile mnoge hermetičke grupe sa manjim ili većim odstupanjima od izvornog učenja matičnog reda, ali je svaka od njih kao okosnicu svoga sistema imala Drvo života. Rad sa Drvetom života doista ima široku primenu, od korišćenja za poslove niže magije (materijalizacije, talismani, amuleti), preko klasifikacije svih mogućih ideja u univerzumu - u svojstvu svojevrsnog kosmičkog kompjutera, pa sve do više teurgijskih (Teurgija -božansko djelovanje, je oblik božanske magije kojom se obraća i zaziva se pomoć nebeskih božanstava i nadnaravnih duhova) radova koji uglavnom uključuju kontakt sa Nadzemaljskim Inteligencijama, odnosno Bestelesnim Adeptima koji, upućenima u jezik kabale, svoje poruke prenose posredstvom kabalističkih ključeva.
    Naravno, kontakti koje sa inteligencijama uspostavljaju istrenirani okultisti razlikuje se od danas popularnih kontakata sa sumnjivim inteligencijama, koje rado preuzimaju svetačka i veličajna obličja kako bi zloupotrebila lakoverne i psihički labilne osobe. U radusa inteligencijama, istrenirani okultisti se prvenstveno služe jezikom i simbolima kabale kako bi proverio namere entiteta koji se pojavljuje u njegovoj magijskoj sferi. Ukoliko je inteligencija sumnjivih namera, ma kako sjajno izgledala kada se pred magičarem pojavi, njena svetlost će ugasnuti kada magičar pokaže određene znakove provere.


    Kao što se dalo videti, kanbalisti osim fizičkog barataju i sa višim planovima egzistencije. Otuda podela svega postojećeg na četiri područja ili četiri sveta Kabale. Ta četiri sveta Kabale su: Asiah - fizički svet, Jecirah - svet oblikovanja, Briah - svet stvaranja i Acilut - svet božanskih emanacija. Svaki od ova četiri sveta, opet, ima svoje Drvo života. ovi svetovi zapravo predstavljaju stanja svesti, koja, kako se iz same podele može videti, u procesu involucije duše, na putu njenog povratka Bogu, u višim svetovima postaju sve tananija i suptilnija.

    Tako, svest koja se uzdigla do sveta oblikovanja - Jecirah, opaža anđele i druga stvorenja tog suptilnog područja, zajedno sa bogovima svih dosadašnjih mitologija koje je čovek stvorio, dok, na primer, svest koja se uzdigla do sveta stvaranja -Briah, opaža arhanđele i druga stvorenja tog područja uzvišenog uma. Na osnovu toga za koji od ova četiri sveta se vezuju, individualna duša se manifestuje u obliku Nefeša (duša u svom poistovećenju sa fizičkim telom i animalnim, nagonskim porivima), Ruaha (duša u svom poistovećenju sa suptilnim energijama uma) i Nešemaha (duša poistovećena sa samom srži uma). Postoji i psihološko tumačenje četiri sveta Kabale i prema tom tumačenju Asiah (fizički svet) predstavlja telo, Jecirah (svet oblikovanja) predstavlja individualno nesvesno, Briah (svet stvaranja) se odnosi na kolektivno nesvesno i arhetipsko predstave. Svet božanskih zračenja - Acilut, bioznačavao božansko Sopstvo koje u Svemu doživljava Sebe.
    Drvo života se sastoji od deset sefira, brojeva, odnosno kosmičkih zona moći, koje su imenovanje. 1. KRUNA (Keter), 2. MUDROST (Hokmah), 3. RAZUMEVANJE (Binah), 4. MILOSRĐE (Hesed), 5. SNAGA (Geburah), 6. LEPOTA (Tifaret), 7. POBEDA (Necah), 8. SJAJ (HOd), 9. TEMELJ (Jesod) i 10. KRALJEVSTVO (Malkut). Neki autori 7. zonu moći zovu još i VEČNOST (blaženstvo iskustva večnosti), dok je 8. zona moći nazvana još i ODJEKIVANJE (ovaj naziv se odnosi na osnovni magijski princip invokacije).
    Svaka sfera Drveta Života ima svoju specifičnu boju, kao i božanski ime čijim se vibriranjem u praksi dospeva u stanje svesti koje odgovara određenoj sferi. To znači da se u procesu magijskog kreiranja koristi sposobnost imaginacije i emotivnog uživljavanja. Konkretno, ako se ukaže potreba za materijalizacijom neke ideje, agičar prvo određuje na koju sefiru Drveta Života se ista ideja odnosi, potem se putem molitve usredsređuje na božanske atribute te sfera, zamišlja boju te sfere, emotivno se egzaltira dolazeći tako u kontakt sa psihičkim energijama kolektivnog nesvesnog koje potom fiksira u određeni talisman koji treba da privuče okolnosti pogodne za ostvarenje zadate želje. Naravno, ovakav rad sa nesvesnim energijama zahteva zdravu psihu i uravnotežen um, dugotrajnu magijsku disciplinu, kao i obnavljanje svih pripremnih radnji u vezi sa opremanjem hrama gde će se magijski ra izvoditi.
   

    U Kraljičinoj skali boja (koja inače služi za magijsko kreiranje), Sefira Keter se zamišlja u bleštavo plavoj boji, a astrološki joj odgovara planeta Pluton. Sefira Hokman je sive boje i pripisuje jopj se zračenje planete Neptun. Sefira Binah je crne boje i astrološki joj odgovara planeta Saturn. Ova tri sefirota čine vrhunsku trijadu i u praksi se uglavnom koriste za najviše teurgijske radove. Ispod njih se nalazi kabalistički bezdan, koji odvaja svet noumena od nižih svetova pojavnog univerzuma. Po tradiciji, ovaj Bezdan se prelazi pobedom nad moćnim demonom Horonzonom koji, u jungovoj terminologiji, predstavlja kolektivnu senku čovečanstva.
    Na mestu gde se nalazi Bezdan postoji i takozvana lažna sefira Daath, što znači ZNANJE i ovoj sefiri see astrološki pripisuje planeta Uran. Idući naniže, dolazimo do sefire Hesed, plave boje, čiji je planetarni atribut Jupiter. U praksi se zamišljanjem ofe sefire kreira uspeh, autoritet, bogatstvo, ekspanzija u materijalnom i u duhovnom pogledu. Potom sledi sefira Geburah, skerletne boje, kojoj odgovara planete Mars. Radom sa ovom sefirom može se izgraditi vrlina hrabrosti, odlučnosti, volje ...
    Na centralnom mestu Drveta Život smeštena je sefira Tifaret, kojoj odgovara Sunce. Tifaret predstavlja mesto prvog susreta čoveka sa Božanskim, ili kako se to u magijskoj terminologiji kaže božansko iskustvo Znanja i Razgovora sa Svetim Anđelom Čuvarem. Sa praktične strane, iz ove sefire kreira se razvoj tekućih poslova, razvoj talenta za umetnost, dobro zdravlje, sreća, dobar odnos sa šefovima, odnosno poslodavcima i slično.
    Atribut sedme ksmičke moći, Necah, je planeta Venera, a ova sefira zamišlja se u smragdno zelenoj boji. Osim što predstavlja duhovni zanos i božanstvo, koncentracijom na ovu sefiru postiže se i privlačenje ljubavnog partnera, podstiče se ljudska ljubav uopšte, utiče se na poboljšanje životnog standarda u celini, a talismani sa planetarnim sigilima Venere privlače i sve stvari koje se tiču sjaja, luksuza, uživanja, zabave i naslade.
    Safiri Hod pripisuje se narandžastva boja, a njen planetarni atribut je planeta Merkur. Ovo je sfera okultizma i magije, pisanja, intelekta i učenja. Odnosi se i na nervni sistem. Sefira Jesed se zamišlja u ljubičastoj boji, a njen planetarni atribut je Mesec. Odnosi se na pitanje psihe uopšte, na snove i sposobnost tumačenja snova, astralne projekcije i slično. Privlačenje stalnog ljubavnog partnera postiže se radom sa ovom sefirom, a povrh svega, ovo je sefira koja se tiče ljubavne magije.
    Deseta sefira, Malkut, ima četiri bojei to - crnu, maslinastu, limun žutu i riđu, a atribuirani su joj elementi vatra, voda, vazduh i zemlja.  Sama ova sefira predstavlja materijalni univerzum, odnosi se na fizičko telo i radom sa njom u praksi mogu se ostvariti kuće, stanovi, lokali, zemlja, placevi ...


    Sefiroti Drveta Života povezani su Stazama Mudrosti, kojima su atribuirana 22 slova hebrejskog alfabeta. Ova slova se savršeno poklapaju sa 22 arkane Tarota. Iz ovoga se, falje, razvio čitav sistem korespodencia, koji obuhvata božanstva, boje, mirise, drago kamenje, magijske slike, magijske moći i slično. Alister Krouli je, međutim, u svom sistemu korespodencija najdalje otišao vezujući staze mudrosti za trigrame i heksagrame Ji Đinga, i uopšte za sve moguće elemente istočnjačkih sistema duhovnog razvoja, uključujući tu i budističke miditacije, Hindu božanstva, duhovna postignuća relevantna za istočnjačke sisteme i slično. Gledajući na Kabalu kao na magijsku azbuku u pismu, jednom svom učeniku on piše: 'Kabalu treba da prihvatiš sa punim poverenjem, kao što dete prihvata azbuku kojoj ga uče u školi... Drvo Života mora se naučiti napamet, moraš ga znati unazad, sa strane i odozgo nadole, ono mora da postane posvemašnja osnova tvoga mišljenja'.

    Kao što svetlost svakom biću pridaje senku, tako svaki nivo Drveta Života privlači svoj tamni opozit. Prizivanje Tamne Strane nudi veliku moć i preti velikim opasnostima. Pred njenim postojanjem ne sme se žmuriti, ali se prilikom součenja sa njom mora u zaleđu imati jako svetlo. Iako je Drvo Života sa svoje 32 staze (10 sefirota i 22 slova hebrejskog alfabeta) za stare kabaliste predstavljalo strogo mistični sistem, oni su istrajno pokušavali da ga usklade sa svetovnim životom. Upravo u tom pokušaju da se veliki mistični uzleti i ushićenja ispolje u svakodnevnom životu na planu Asiaha (gruba sfera ili preciznije, nivo tik pre grube sfere), oneo je sa sobom problem oprešnosti i ograničenosti delovanja.
    Daljim radom utvrdili su da se i ove osnovne oprečnosti uklapaju u opštu šemu Drveta Života, pa su tako tamnu stranu Drveta Života u području Asiaha prozvali Svet Klifota ili ljuski. Imena klifota označavaju iskrivljenu osobinu sefire ili neke ideje koja je određenoj sefiri pridodata. Tako Blizanci BOga predstavljaju klifot Ketera, jer je njihova osobina da poseduju dve glave koje se svađaju i tako poriču jedinstvo Ketera. Slično, klifoti, Necaha su Ptice strvinari, nasuprot golubu, vrapcu ..., što su uobičajeni simboli zaljubljive Venere. Imena klifota Drveta Života su: 1. Taumiel. Blizanci Boga, 2. Gagiel. Ometači, 3. Satariel. Skrivanje, 4. Gagšeblah. Udarači, 5. Golakab. Piromani, 6. Tagirion. Ograničenje, 7. A'arab Zaraq. Gavran Raspršenja, 8. Samael. Lažljivi Klevetnik, 9. Gamalial. Razvratni Magarac, 10. Lilit. Žena Noći.
    Reč klifoti je zapravo množina od reči klifa, što na hebrejskom jeziku znači kurva, bludnica. Klifoti predstavljaju ljuske, ekskremente ili astralne ostatke duše koje su napustile fizičku egzistenciju i imaju izvesnu autonomnu svest. Naime, po hermetičkom učenju kada neko ljudsko biće napusti fizičku egzistenciju, pored fizičkog odvaja se i njegovo astralno telo (telo želja) i ostaje samo mentalno (kauzalno) telo u kome su sadržani svi utisci (impresije) koje se odnose na protekli život.
    Ovi odbačeni astralni ostaci koji predstavljaju niže nagonske želje kao što su glad, ljubavna pohota, pušenje, kompulzivna želja za opijanjem i slično, pojavljuju se u nižem astralu u obličju amorfnih senkovitih sablasti sa delimičnom svešću. Iako se posle izvesnog vremena ove neuravnotežene energije rastvaraju, izvesno je da ove ljuspaste sile neko vreme deluju, isto kao što i gušterov rep, kada je otkinut, još neko vreme daje izvesne znake života.
    Postoje, međutim, i ljudska bića koja nisu odbacila svoje telo želja. To su uglavnom duhovi samoubica, koji ostaju u nižem astralu veoma dug period vremena, vrebajući utelovljena ljudska bića kako bi posredstvom njih zadovoljili svoje poroke. Ova pojava poznata je kao vampirizam, ali nije, kako se veruje, vezana za fizčki plan, već se odigrava na planu nižeg astrala, tako što neki neutelovljeni duh radi zadovoljenja svog poroka zaposedne utelovljeno ljudsko biće.
    Sa daljim razvojem Kabale i njenom sve češćom primenom u magijske svrhe otkriveno je da i drugi svetovi Kabale imaju svoju tamnu stranu. Nasuprot anđeoskih horova u svetu Jecirahu (suptilni svet) stoje demonske horde, a nasuprot arhanđelima u svetu Briahu (mentalni svet) stoje đavoli, dok jedino u Božanskom svetu Acilutu više ne postoje oprečnosti. Kada kažemo da je do ovog razvrstavanja došlo zahvaljujući magijskoj upotrebi Drveta Života, time podrazumevamo da magičar, budući da kreira iluziju u iluziji, kudikamo jače oseća dualnost sveta i uvek iznova je prinuđen da obrađuje oprečnu stranu prozvane sile, za razliku od mistika koji je usmeren samo na transcedentno (Transcendentalno, lat. Transcendere = prelaziti, - ono što omogućuje svaku spoznaju).
    Rešavajući ovaj problem oprečnosti, mnogi srednjevekovni okultisti, na čelu sa Kornelijusom Agripom, Honorijusom i ostalima, razvili su kompleksne sisteme za ovladavanje neuravnoteženim silinama, a od svih njih je, svakako, najmoćniji bio sitem Abramelina maga. u ovom sistemu on priziva Svetog Anđela Čuvara, posle višemesčnog pročišćavanja i molitve. Onaj koji je zaista uspeo da prizove svog Anđela ima za zadatak da prizove i obuzda Četiri Princa Tame, što za novorođenog adepta predstavlja konkretnu proveru njegovog postignuća.
    Ova legendarna knjiga, koju je izvesni Abraham Jevrejin preneo svom sinu Lameku, dugo vremena je smatrana opasnom i svako ko je, na bilo koji način, dolazio u kontakt sa njom, doživljavao je neželjene posledice. Ovu knjigu je sa hebrejskog na francuski prvi preveo vođa hermetičkog reda Zlatne Zore, Semjuel Lidl Mek Gregor Meters, a mnogi smatraju da je njegova magijska karijera krenula silaznom putanjom upravo od trenutka kada je počeo da se bavi manipulacijom sile po Abramelinovim uputstvima. Čak i najslavniji savremeni mag Alister Krouli (1875-1947), iako je njegov priziv Svetog Anđela Čuvara bio uspešan, deset godina nakon priziva Četiri Princa Tame, u svojim magijskim dnevnicima priznaje kako jedva uspeva da odoli najezdi ovih jezivih demona.
    Međutim, iako je Krouli na neki način bio pokretač savremenog magijskog toka koji radi sa Tamnom Stranom Života, takozvanog lunarnog kulta, njegovi naslednici Ostin Osman Sper (koji je doduše samo na kratko bio član Kroulijevog reda) i Kenet Grant (vođa jedne od mnogobrojnih O.T.O grupa) na ovom polju uradili su mnogo više od samog Kroulija, koji se, opet, za razliku od ove dvojice iskazao mnogo više na polju misticizma  i najposle se priklonio solarnom kultu, istovremeno nagoveštavajući budući nailazak zvezdanih kultova i akvarijanskog doba. Naime, jedna od glavnih ideja u Kroulijevom učenju proizilazi iz četvrtog stiha Knjige Zakona: 'Svaki muškarac i svaka žena jeste zvezda'.
    Ostin Osmah Sper (1883-1956) je sopstvenim trudom uspeo da razvije vlastiti sistem osećajnih simbola, putem kojih je manipulisao nesvesnim silinama. U ovome je njegova veština bila na zavidnom nivou. U okultnim krugovima Londona se i danas prepričavaju čuda koja je ovaj okultista-slikar uspeo da izvede. No, budući priklonjen lunarnom kultu (obožavanje Meseca), iz rada ovog okultiste tešk ose može nazreti nivo određenog duhovnog postignuća. Sa druge strane, bilo bi nepravedno tvrditi da je Sperovo učenje lišeno duhovnih elemenata samo zbog toga što njegove tehnike za bojažljivi puritanski um izgledaju neprihvatljive. Treba spomenuti da je osnovna tehnika lunarnog kulta ljubavna magija, a takav vid magije neodoljivo privlači klifotske sile i uistinu predstavlja hod po ivici brijača.   
    Njegov prijatelj i kolega, a Kroulijev učenik, Kenet Grant je verovatno okultista koji je dosada najviše istraživao Tamnu Stranu Drveta Života. Počevši svoju karijeru kao član O.T.O, negde polovinom 50-tih godina XX veka, Grant je došao na ideju da osnuje posebnu Nu Izis ložu koja bi se bavila istraživanjem Tamne Strane Drveta Života. Ova loža je delovala sedam godina i za to vreme je izvela mnoštvo ritualnih priziva lunarnog tipa. Prilikom ovakvih rituala vodeću ulogu igra sveštenica, a akcenat je na oslobađanju ljubavnih energija bez fizičkog kontakta, što se na Istoku još naziva i Tantra leve staze. U svojoj poslednjoj knjizi 'Hekatina Fontana', Kenet Grant objašnjava kako je skoro svaki od tih rituala imao prateće neželjene posledice, na primer, sobu koja je predstavljala hram bi iznenada zahvatila oluja neverovatne jačine dok bi napolju bila vedra noć, ili bi u hram iznenada nagrnula neverovatna sablasna bića.
    Nazivajući ovu pojavu tagencijal tantrum, on tvrdi a su ovakve neželjene posledice neminovna pojava koja prati iozvođenje tantričkih rituala, no ipak treba napomenuti da su mnoge Grantove sveštenice tragično završile život, na primer, sveštenica Vode se udavila, a sveštenica Vazduha poginula u avionskoj nesreći, što sve ukazuje na to da čarobnjaci Nu Izis lože nisu uspeli u potpunosti da uspostave kontrolu nad prizivnim islama.
    Inače, u svom individualnom radu veliki doprinos u istraživanju klifota Grant je dao radeći sa klifotskim signalima velikih arkana Tarota (22) koje je dao Alister Krouli. Tamne i trnovite staze kojima je prolazio nazvao je Setovi tuneli. Koliko se Grant našao fasciniran Tamnom Stranom Drveta Života i koliko mu je vremena bilo potrebno da takva iskustva apsorbuje, pokazuju i njegovi ostali radovi, koji mnogi niz godina tretiraju jednu te istu temu - Tamnu Stranu Drveta Života.
    Čovek teško shvata da postoji i njegova tamna strana, koja u svojoj senci ne krije samo sitne slabosti i estetske nedostatke, već se sastoji upravo od demonske dinamike. Zbog toga što se naslućuje ova mogućnost izbijanja čovekove tamne strane, izbegava se i priznavanje njenog postojanja.