Heksagram i Ankh - Ezoterični Simboli

     U Indiji susrećemo šestokraku zvezdu pod imenom Jantra; kod Jevreja, hrišćana i muslimana pod imenom Solomonov pečat. Nalazimo je i u gliptici srednjoameričkih civilizacija. U hermetičkoj filozofiji predstavlja sintezu evolutivnih i involutivnih sila, koja nastaje prodiranjem jednog trojnog sastava u drugi.

  Indijsko predanje u tome vidi sjedinjenje Šive i Šakti, ili temeljnu hijerogamiju. Psihološki, prema Jungu, to jedinstvo suprotnosti simbolizuje jedinstvo ličnog i prolaznog sveta. Napokon sjedinjenje duše s bogom cilj je svih religija.
    Heksagram je kao kineski simbol sasvim drugačiji. Kineski heksagrami su sakupljeni u knjizi Ji Đing, poznatoj pod imenom Knjiga promena. Izgleda da jedino ta knjiga nije bila spaljena kad su bile uništene filozofske knjige po naredbi Kin Še Huang Tija (Qin She Huang Di) u III veku pre n.e. Prema Masperou, ona potiče iz VIII ili VII veka. Heksagrami su likovi sastavljeni od šest crtica. Te crtice su neisprekidane ( _ ) ili isprekidane (--) i predstavljaju dao ili opšte načelo koje označava poredak. Neisprekidane linije u heksagramu simbolizuju sunce, toplo, delovanje, muški element, neparni broj, jang. Svaka isprekidana linija predstavlja suprotno - hladno, pasivnost, ženski element, parni broj, jin. Heksagrama ima 64.
    Prema onome što znamo o drevnoj kineskoj misli, red u svetu uspostavljen je uravnoteženjem dva principa jina i janga ili tačnije, mutacijom. Simbolično sastavljanje heksagrama podešavanjem linija samo po sebi simbolizuje stanje ili dao koje upravlja svetom i bićima i tako daje elemente koji mogu biti temelj jednog shvatanja sveta, logičke klasifikacije stvari, a mogu čak proniknuti njihovu bit. Heksagrami su simboli složeni od geometrijskih formula, a odnose se na idealne i trajne praoblike; čitanje heksagrama omogućuje neku vrstu psihoanalize koja se ne temelji na subjektivnom tumačenju učitelja, nego na brojčanoj kombinaciji linija. Stari su Kinezi tvrdili da, poznavajući Ji Đing i neprestano ga produbljujući, mogu otkriti tajna bića i stvari, predskazati njihovo ponašanje i donekle njima upravljati.

Solomonov Pečat

    Solomonov pečat čini šestokraku zvezdu, sačinjenu od dva jednakostranična međusobno ukrštena trougla. Taj lik prava je suma hermetičke misli. Sadrži, prvo, četiri elementa: trougao s vrhom prema gore predstavlja vatru; trougao s oborenim vrhom vodu; trougao vatre sa okrnjen osnovicom trougla vode označava vazduh; nasuprot tome, trougao vode okrnjen osnovicom trougla vatre odgovara zemlji. Sve to ujedinjeno u šestouglu predstavlja sveukupnost elemenata univerzuma. Uzmu li se četiri postrane tačke zvezde, na kojima su zgodno smeštena četiri temeljna svojstva materije, otkrivaju se odnosi između četiri elemenata i svojstava suprotstavljenih dva po dva: Uz vatru idu vruće i suvo, uz vodu vlažno i hladno, uz zemlju hladno i suvo, uz vazduh vlažno i vruće. Variranje tih sklopova proizvodi raznovrsnost materijalnih bića.
    Tako se Solomonov pečat ukazuje kao sinteza suprotnosti i izraz kosmičkog jedinstva. Solomonov pečat obuhvata, takođe prema hermetičkom predanju, i sedam osnovnih metala, to jest sveukupnost metala, kao i sedam planeta u kojima je sažeta sveukupnost neba. U centru su zlato i Sunce; na gornjem su vrhu srebro i Mesec; na donjem olovo i Saturn; na gornjem desnom vrhu bakar i Venera, na donjem živa i Merkur; na gornjem levom vrhu gvožđe i Mars,a na donjem kalaj i Jupiter. Na osnovi tog šestougla mogla bi se uvišestručiti igra odnosa među elementima, svojstvima, metalima i planetama s njihovim raznim lestvicama simbola. Celokupna misao i trud alhemije se sastoje u tome da se postigne preobražaj nesavršenog, koje je na periferiji, u jedinstveno savršenstvo, koje je u centru, a koje simbolizuje zlato i Sunce. Svođenje mnogostrukog na jedno, nesavršenog na savršeno, san svih naučnika i filozofa, izraženo je u Solomonovom pečatu. Neki tumači nisu oklevali da pređu s materijalnog plana na duhovni plan i da u alhemijskom Velikom delu vide askezu i mistiku kojima je cilj da biće, podeljeno između njegovih brojnih sklonosti, vrate sjedinjenosti s njegovim božanskim principom.

    Jednopotezni Heksagram se tako naziva zbog toga što se može nacrtati iz jednog poteza bez prekida. Ovo je vrlo važno u ritualnoj magiji, gde je kontinualna linija preferirana više nego prekinut pokret.

Simbol je izveden od strane Zlatne zore (Golden Dawn), a kasnije adaptiran od strane Aleister Crowley-a kao zamisao od ličnog značaja. Često ga nose Thelemiti kao znak religijske identifikacije i prepoznavanja.

Stvoren je u svrhu crtanja figure jednim potezom, kao što su ostali magični poligoni kreirani - pentagram je jedan od primera. Ovo je od velikog značaja u ritualnoj magiji kada se moraju praviti invocirajući i terajući heksagrami.

Kraulijeva adaptacija Jednopoteznog heksagrama je postavila ružu sa pet latica, simbolizirajući pentagram (i božansku ženstvenost), u centar; simbol u celosti stvara 11 (5 latica ruže + 6 tačaka heksagrama), broj božanskog jedinstva.


Haos zvezda je žbicasta naprava sa osam jednako udaljenih strela koje isijavaju iz centralne tačke. Originalno potiče od strane pisca fantastike noveliste Michael Moorcock-a kao simbol haosa (bezgranične mogućnosti). Haos točak je usvojen kao simbol Haos magije. Trenutni zaobljeni oblik je izveden od strane autora i haos magičara Peter Carroll-a.


    Ankh je magični krst ili čvor, nazvan Živi (od Nem Ankh), i često se upotrebljava u ikonografiji suprotnosti. Svojim ovalom iznad krsta mogao bi makrokosmički da predstavlja sunce,nebo,zemlju, a mikrokosmički čoveka. Najčešće se tumači kao znak koji izražava pomirenje suprotnosti ili sjedinjenje aktivnog i pasivnog načela, što, čini se, dobro potvrđuje činjenica da u ležećem položaju predstavlja dvostruka ljubana obeležja; kao i indijska predstava androgina, uspravljenog na lotosovom cvetu i veoma realistički izvedenog.

    Tumačen na tradicionalniiji način, on je, prema Šandoru (Champdor), simbol miliona godina budućeg života. Njegov krug je savršena slika onoga što nema nema ni početka ni kraja; predstavlja dušu koja je večna,jer je proizašla iz duhovne supstance bogova. Krst prikazuje stanje transa u kojem e borio inicijant; ili tačnije, on predstavlja stanje smrti i raspeće izabranika, pa su u nekim hramovima sveštenici inicijanata polegali na krevet u obliku krsta... Onaj ko je posedovao geometrijski ključ ezoteričkih misterija, čiji je simbol upravo taj krst sa drškom, znao je da otvori vrata sveta mrtvih i mogao je da otkrije skriveni smisao večnog života.
    Bogovi i kraljevi, a gotovo uvek Izida, imaju u ruci taj krst kao znak da drže život i da su besmrtni. Pokojnici ga drže u ruci u času psihostazije ili kad su na sunčevoj barci kao znak da mole od bogova tu besmrtnost. Ankh je simbolizovao i središte iz kojeg teku božanske osobine i napici besmrtnosti: uhvatiti ga u ruke značilo je napiti se na samim izvorima. Krst se ponekad držao odozgo, za dršku - naročito za vreme pogrebnih svečanosti: tada je oblikom podsećao na ključ; on je i bio ključ koji je otvarao vrata grobnice na Polju Ialou, u svet večnosti. Ponekad se krst sa drškom drži posred čela, među očima: takav uvodi inicijanta u misterije i obaveze tajne: tim se ključem tajne zatvaraju pred profanima. Ako bi onaj, koji je uživao u najvišem viđenju, koji je bio obdaren vidovitošću i koji je probio koprenu onostranog, pokušao otkriti misteriju, zauvek bi ga izgubio.
    Ključ sa drškom se često, kao simbol večnosti, poredi sa Izidinim čvorom. To nije zbog pravaca pravih linija koje se u mašti produžavaju u beskraj, već zato što se linije savijaju u zatvorenu krivu u kojoj se susreću. taj prsten simbolizuje beskonačnu životnu energiju poistovećenu sa Izidom, odakle potiče svaki oblik života. Svi koji hoće da sačuvaju svoj život nose ga takođe i kao talisman. Krst sa drškom se može poistovetiti i sa drvetom života,sa svojim stablom i krošnjom.
    Izidin čvor, sa nekom vrstom čipke koja okružuje grane i prsten krsta, kao zamršene ili upletene kose, ima složenije značenje. Smislu znaka života i besmrtnosti dodaje smisao veza koje nas učvršćuju sa smrtnim i zemaljskim životom i koji je potrebno razmrsiti da bi se pristupilo besmrtnosti. Odreši tvoje veze, kaže jedan tekst iz egipatske knjige mrtvih, razmrsi Neftisine kovrdže ili: Blistavi su oni koji nose prsten. Oh! Vi koji nosite prsten! U sličnom smislu,jedna budistička knjiga ima naslov: Knjiga odmotavanja čvorova. Dok obični krst sa drškom simbolizuje božansku besmrtnost, stečenu ili željenu, Izidin čvor ukazuje na uslove za tu besmrtnost: odmotavanje čvorova, u bukvalnom smislu, razrešenje.