Hjerarhija Anđela
Hijerarhija anđela! Postoji li hijerarhija anđeoskih bića ili se ona razlikuje samo po vrsti zadataka koji su im povereni. Ko su sedam nebeskih prinčeva?
Osmeh na lice:
Odstupivši od Boga, zavedeni satanom koji im je obećao visoke položaje u svojoj hijerarhiji, te inkarnacionim utapanjem u svet zemnosti, skrutnjenosti i čulnosti, mnoga Božja deca zaboravila su na svoje istinsko poreklo, na svoju čudesnu Otdžbinu, na sedmodimenzionalno Carstvo Svetlosti.
Tokom proticanja eona, otpala bića su se dosta jasno diferencirala na demone i na ljude - na one koji su u nebeskoj pobuni satane (koji je želeo biti sveprisutan kao Bog) u kosmičkoj drami igrali ulogu zavodnika, i na one duhovne koji su bili zavedeni primamljivim obećanjima o izgradnji 'lepšeg Carstva'. U carstvu tmine, tek poneka duša, koja bi zakonito mističnim životom u sebi odškrinula vrata ka Nebu, pokušala bi da pronikne u njegovo ustrojstvo i u anđeosku hijerarhiju - poredak Bogu služećih.
Na definisanje crkvene doktrine o anđeoskoj lestvici uveliko je uticalo delo 'O Nebeskoj hijerarhiji', nastalo dosta kasno - oko 500. godine nove ere, kad je Crkva već imala institucionalizovanu hijerarhiju klerika. Istočni dogmatičar Dionisije Arheopagit, nebesnike deli na tri hijerarhijska čina - ranga, a svaki čin na po tri reda - lika. U najviši, Bogu najbliži rang anđela on smešta Serafime, Heruvime i Trone (Prestole). Srednji hijerarhijski rand zauzimaju Dominioni (Gospodstva), Sile i Vlasti, a na dnu lestvice su Načela (Principi), Arhanđeli i Anđeli.
Ove, dosta proizvoljne, spekulativne sistematizacije glasnika Neba - napravljene i po crkveno-državničkoj slici i lestvici, uglavnom se pridržavaju i srednjevekovni mistični učitelji. Datu trostruku lestvicu anđela nalazimo raščlanjenu kod znamenitog freanjevačkog mistika Bonaventure, XIII vek.
Drevni jevfrejski vizionarski spis 'Prva Hanohova (Enohova) knjiga' - koja se pripisuje patrijarhu Enohu, Božju anđeosku vojsku deli na više službi: 'I On će pozvati svu vojsku Nebesku, i sve svete odozgo i vojsku Boga, Heruvime, Serafime i Ofanime, i sve Anđele Vlasti i sve Anđele Načela, i Odabranog i gruge snage zemaljske nad vodom'. U spisu 'Knjiga azdavanja', čiji je autor verovatno neki judejski novopitagorejac, nalazimo sličan koncept podele: 'On je utvrdio Presto Slave, Serafime i Ofanime,m Sveta Živa Biža i Melehe'. U jevrejskoj merkava mistici hijerarhijski nebesnički odnosi vrlo su spekulativno postavljeni. Tako, na primer, midraš 'Komen', u skladu sa koncepciojom o sedam Nebesa oko Božjeg Trona, iznosi: 'Na sedmom Nebu nalaze se Arhanđeli, Heruvimi, Serafimi i Ofanimi.'
U modernoj Kabali, Božji vesnici postavljeni su u skladu s doktrinom o deset emanacionih sfera, kao što je to, na primer, izloženo u starom odlomku spisa Clavicula Salomonis. Po tom principu, na vrhu lestvice su Četiri Živa Bića (Haiot Ha-Kadoš), a zatim sledi rang Ofanim, te: Aralim, Hašmalim, Serafim, Malahim, Elohim, Beni Elohim, Heruvim i Išim.
Ipak, najverodostojniji mistično sikoviti prikaz anđeosko nebesničke služiteljske lestvice dat je u novozavetnoj Apokalipsi, objavi koju je Hristos dao preko ljubljenog učenika, apostola, proroka i starešine Jovana Zavedejeva, prilikom njegovog izgnanstva na ostrvu Patmosu, krajem I veka. Božanski poredak je tako postavljen da je u Carstvu Svetslosti najveći i najsjajniji onaj koji je svima Služitelj i Gospodar: Bog Otac, prvo i najviše manifestovano biće iz Sveprisutne Struje, Upravljač i predstavnik sedam ognjenih zraka Duha Svetoga, Sile Beskonačnosti, Svetog Svojstva, Otac-Majka Boga. Drugo najsjajnije biće Univerzuma, u hijejarhijskom redu podložno Ocu, jeste Hristos Božji, Savladar neba, onaj koji je svojom silom gospodarski sveprisutan u četiri Eementarna Zraka Orac-Majka Struje.
Pišući vernima u Kolosi, apostol Pavle ukazuje na Hrista, koji je bio povod za večno Stvaranje: 'On je slika nevidljivoga Boga, Prvorođeni sveg Stvaranja, jer je u njemu stvoreno sve što je na Nebesima i na Zemlji, sve vidljivo i nevidljivo, bili to prestoli, ili gospodstva, ili poglavarstva, ili vlasti - sve je njegovim posredstvom stvoreno - i za njega. I on je pre svega i sve u njemu ima svoje postojanje'.
Rezidencijsko, gospodarsko sedište Boga Oca i Boga Sina je u energetskom zenitu Središnjeg Sunca Univerzuma, najviše centrale Života iz koje ishode sedam Sveprisutnih Zraka, sedam snaga neličnog Duha, Sveto Sedmorstvo.
Kao zastupnike - čuvare Sedam Zakonitosti u celokupnom Postojanju, Nebeski Otac je postavio 7(+7) arhađela, sedam heruvima stvorenih neposredno iz Praiskonske snage, kojima je pridrserafima, ženskih anđeoskih principa. Kao visoki pomagač u evolutivnom toku četiri elementa, uz Savladara Neba, Hrista Boga, postvljene su 24 starešineNebeskog Svetilišta: 12 muških i 12 ženskih principa. Ovde nazivi heruvim, serafim, starešina ukazuju samo na odgovarajuće, Stvaranjem uslovljene zadatke: to, dakle, nisu nikakve kebeske 'gospodarske titule'.
Heruvimi, Serafimi i Starešine se razlikuju od ostale anđeoske Božje dece - sazdane u evolutivnom procesu, samo po tome što kao prva duhovna bića poseduje veću snagu duhovnog zračenja, veći svetlosni intenzitet. Kao svojoj deci, bićima sazdanim na svoju sliku i priliku, Bog Otac je i Arhanđelima i Anđelima svu Beskonačnost dao u dar nasleđe, to jest, u njima, kao u mikrokosmosima, svo Bivstvo je prisutno kao esencija, kao zračeće projektovana suština. I Arhanđeli, i Starešine, I Anđeli služe u Četiri Živa Bića pred Božijim Prestolom, koja se u Apokalipsi slikaju u liku Lava, Bika, Orla i Čoveka, a svakako simbolički predstavljaju četiri evolutivna carstva Prirode - Carstvo minerala, Carstvo bilja, Carstvo životinja i Carstvo prirodnih bića - duhova.
Mnogi religijsko mistični spisi pominju anđeoske zastupnike sedam zraka Duha Svetoga, sedam duhovnih prinčeva koji vladalačko služiteljski stoje nad sedam Sfera, sedam Nebesa Carstva Svetlosti, sedmodimenzionalne Beskonačnosti. Čak i istočnjački spis 'Manuov zakonik' aludira na sedmoricu visokih Božijih sinopva i kaže: 'Sa Samobitnim kao prvim, ovih je sedam Manua velike moći, a svaki u svoje doba, stvorilo i zaštitilo sav ovaj pokretni i nepokretni svet'.
Gradeći svoje otpadničko carstvo, svoju demonsku hijerarhiju, i prvopobunjeni anđeo satana, koji sebe nazva luciferom - lučonošom, svoju teritoriju je ustrojio kao ruiniranu sliku Božjeg Carstva. Kao što Bog ima sedam heruvima-vladara podložnih sebi, tako je i protivnik Božji sebi despotski podložio sedam moćnih demona. Zato se i 'država smrti' - demonska hijerarhija, slikovito prikazuje kao ognjena aždaja sa sedam glava. Vavilonska kula sa sedam nivoa takođe je izvitoperena slika Božje nebeske rezidencije i palate.
Hebrejska imenica 'keruv' u evropskim jezicima susreće se najčešće u množinskom obliku: kao heruvim ili kerubim. Poreklo naziova je sporno. U akapdskom jeziku imenica 'karibu' ili 'karabu', ima značenje - koleno, pa bi po prenesenom smislu 'keruv' bio zastupnik. Po talmudskoj Hagigi, Heruvimi imaju dečije lice, a hebrejski izraz za dete je 'keravya', a u vavilonskom to je 'ravya'. U starozavetnim tekstovima Heruvimi se najpre predstavljaju kao čuvari nad stazom koja vodi ka Drvetu Večnog Života. U Knjizi Postanja kaže se da je Gospod pred Drvetom Života postavio heruvima sa plamenim vitlajućim mačem 'hereb' u ruci. Heruvimi su Božji Vitezovi čiji mač je reč Istine, reč Zakona. Podložnost Heruvima Gospodu Života iskazana je u Psalmima: 'Gospod caruje - neka zadrhte narodi; sedi nad Heruvimima - zemlja nek se potrese'.
U Svetinji nad svetinjam, u Debiru jevrejskih hramova, koji su građeni kao saobražiteljske slike Neba, na Kovčegu zaveta nalazili su se raskriljeni zlatni kipovi dva Heruvima. Prinčevi Zakona bili su izvezeni i na zastoru koji je odvajao Svetinju od Debira u Mojskijevom pustinjskom posvećenom šatoru - hramu. U enterijeru jevrejskih hramova obavezno se nalazio i sedmokraki svećnjak, koji je simbol sedam Prizmenih Snaca Beskraja nad kojima stoluju heruvimi. Prizmena Sunca su ta koja primaju po jedan od sedam Duh Zrakova iz Iskon Sunca, razlažući ih dalje na sedam subzakonitosti kojima hrane pripadajuće niže nivoe. U otkrivenjima pripisanim patrijarhu i proroku Enohu, sedam prizmenih sunaca, odnosno sedam zraka Duha Svetoga, nose nazive: Aratron, Bethor, Phaleg, Och, Hegith, Ophiel i Phul. Enoh navodi i imena svih heruvima pod kojima su poznati na Zemlji: Uriel, Raphael, Raguel, Michael, Gabriel i Ramiel.
Pojedini segmenti etiopskog 'Hanoha' posebno naglašavaju ulogu i zadatke arhanđela koji se javljaju kao zastupnici četiri Elementarna Zraka - u kojima je Hristos Duh sveprisutno bivstvo, koji se slikovito nazivaju 'Četiri Božja Lica'. Prvi je Mihael, milostiv, koji dugo i saosećajnički pati, drugi koji se stara o bolestima i svim ranama dece čovečje je Rafael, treći, koji vlada svim moćima jeste Gabriel, i četvrti, koji vlada pokajanjem i nadom onih koji nasleđuju većni život, zove se Uriel. Značenje hebrejskih imena četiri nebesnika koji goruće slave Gospodara Elemenata su: Mihael - 'ko je kao Bog', Rafael - 'iscelenje Božje', Gabriel - Snaga Božja', Uriel - 'svetlost Božja'.
I srednjevekovni okultno-magijski praktikanti, svoje učenje i rituale vezuju za dato arhanđeosko četvorstvo, u dosta konfuznim pratećim sistematizacijama, jer arhanđeo Gabriel, recimo, nije u stvari zastupnik Elementarnih Zraka, četiri Božje Bitnosti Suštine, već je on princ sedme Nebeske Sfere, nazvane i Blagost-M;ilosrđe.
Prorok Ezekijel - Jezekilj, 597. godina stare ere, na obali kanala Kebar, imao je viđenje četiri Heruvima, u dosta slikovitom vidu: 'Usred toga eter-oblaka, nešto kao četiri bića, obličjem slična čoveku, u svakoga od njih su četiri lica, u svakoga četiri krila'. I egipatsko sumerski prikazi hibridnih bića poput sfingi i krilatih lavova slikovito izražavaju ideje vezane za četiri elementa i četiri Božja Lica - osobe.
Kao što su tokom vekova Božji anđeli, sa nalogom u duši, silazili na Zemlju, utelovljavali se da bi delovali kao videoci i proroci, glasnici Neba (baš je 'glasnik' značenje grčkog termina 'angelos'), tako su se i arhanđeli, u prekretničkim vremenskim razdobljima, inkarnirali i delovali kao veliki proroci i učitelji.
Tako se Arhanđeo elementa Vatre na istorijsko-religijskoj sceni pojavio kao Mojsije, Arhanđeo Zraka Vode (Mihael) kao Ilija Tesvićaninm Arhanđeo Zemlje (Emanuel) kao Isaija, te Arhenđeo Vazduha kao patrijarh Abraham. Objavljujući duboke odnose večnog života, veliki proroci nastupali su kao organizatori mističnih škola. Sa Gospodom su govorili licem u lice, ostavljajući iza sebe mnogobrojne proroke-učenike.
Na svetkovinmu senica, na gori Tavoru, u oblaku Slave Isus se preobražava pred učenicima i razgovara sa arhanđelima Vatre i Vode, koji su mu ukazivali na ono što mu se ima dogoditi u Jerusalimu i na Golgoti: 'I preobrazi se pred njima, te zasija lice njegovo kao sunce, a haljine njegove postadoše bele kao svetlost. I gle, pojaviše im se Mojsije i Ilija i govorahu sa njim'. - Matej 17:2-3.
Upravo su Vatra i Voda, kao Duh-Zraci, one snage koje će krajem ere Vodolije dovesti do preobraženja delimične materije i do rasplinjavanja pune materije. Oba Arhanđela Preobraženja, na Zemlji znani kao Mojsije i Ilija, svoje fizičko telo nisu ostavili u zemaljskoj prašini, već su se preobrazili, to jest, doživeli da im duhovno telo apsorbuje atome fizičkog tela - kao što se i šećer rastvara u vodi. Tako se u Drugoj knjizi o kraljevima slikovito opisuje preobraženje i vaznesenje Ilije Tesvićanina: 'I dok su tako išli i razgovarali gle: Ognjena Kola i Ognjeni Konji stadoše među njih i Ilija u vihoru uziđe na Nebo'.
U 'Knjizi o proroku Danilu', Ilija, kao arhanđeo Mihael, prestavlja se kao zaštitnik Izraela. Tako Sin Čovečji, Hristos Božji, ukazuje proroku Danilu za nebeskog kneza Mihaela. 'Knez kraljevstva persijskog protivio mi se 21 dan, ali Mihael jedan od prvih Knezova, dođe mi u pomoć. Ostavih ga nasuprot Knezu persijskom...' Zastupnik Božje Volje, Arhanđel Mihael je raj koji je proterao nečiste i pobunjene duhove iz Raja, odnosno otpratio izvan Nebeskog svetlosnog zida otpalu Božju decu. Međutim, on je najavljen i kao predvodnik Božjih glasnika u njihovoj borbi protiv demonske hijerarhije, države smrti u poslednja vremena njenog postojanja. Tako se u Apokalipsi govori o Mihaelovom boju u Podnebesima - četiri niže čistilišne sfere u koje reuke demona još mogu dosegnutio, protiv Stare Zmije: 'Mihael i anđeli njegovi zaratiše na Aždaju i ratova Ažćdaja i anđeli njezini. I ne odoleše, niti im se više nađe mesta na nebu'.
Sedam Arhanđela, sedam prinčeva sedam najviših Nebesa, slikovito se predstavljaju kao donosioci - prenosioci molitvi ljudi posvećenih Gospodaru Života. Tak ose u Knjizi o Tobiju jedan od nebeskih prinčeva predstavlja: 'Ja sam Rafael, jedan od sedmorice svetih Anđela koji na Nebesima donose molitve svetih Životom i stupaju pred Slavom Svetoga'. Pošto se čitava Beskonačnost energetski napaja Prasnagom preko Prizmenih Sunaca, nad kojima nadglednički stoluju Arhanđeli, to i oni, odnosno njihovi 'pehari' (Sunca), simbolično rečeno, predstavljaju posredničku instancu do Boga Oca.
Arhanđeoski parovi - heruvim i serafimi, u služiteljskim poduhvatima, kao energetsko-magnetični dvojnici, uvek zajedno deluju. Kada se, na primer, jedan od njih inkarnira, drugi preuzima ulogu njegovog anđela čuvara. Takvo nadopunjujuće harmonično delovanje nalazimo, na primer, kod Isusove majke, blažene Marije (Inkarnacije Serafima Milosrđa, princeze sedme Nebeske Sfere) i arhanđela Gabriela (Heruvcima Milosrđa). Gabriel svome utelovljenom dualu najavljuje da će se od nje roditi Gospod Milosrđa, Hristos Božji, jer nije svak žena mogla izneti i nositi ot Veličanstveno Svetlo u sebi: 'Tada joj Anđeo reče - ne boj se Marija, jer si našla milost u Bogu. I gle, začećeš i rodićeš sina, i nadenućeš mu ime Isus. On će biti velik i zvaće se Sin Svevišnjega'. Luka 1:30-32.
Veliki prorok Isaija, Arhanđeo Emauel u telu - za koga se simbolički kaže da će svezati Staru Smiju u bezdanu, u Zakonu setve i žetve - opisuje jedno svoje simboličko viđenje ženskih arhanđeoskih principa: 'Iznad Njega stajahu Serafimi i svaki je imao po šest krila: dva krila da zaklone lice, dva da zakriju noge, a dvama krilima su leteli. I klicahu jedan drugome: Svet, Svet, Svet je Gospod nad Vojskama.
Sedam Arhanđela javljaju se i kao Božje trube koje najavljuju velike događaje. Jedan od njih najaviće i Hristov Slavni Dolazak i preobraženje materije u svetlotvarnost:' Jer će sam Gospod na zapovest, na glas arhanđela i na trubu Božju sići sa Neba, te će mrtvi u Hristu vaskrsnuti prvo' - piše Pavle Solunjanima. Jovanova Apokalipsa govori o sedam Božjih truba - ukazuje da će se prve četiri oglasiti na kraju starog sveta, a poslednje tri posle Hiljadugodišnjeg Carstva Mira, pri nastupu preobraženja i rastvaranja materije. Posle četvrte arhanđeoske trube Isus Hristos doći će u svome Carstvu i sa svojim Carstvom koje će pobediti i u četiri čistilišno razvojne ravni. Tako će demonsko i satansko biti svezano i proterano u najniže i najmračnije onostrane kutke izvan ovog sveta.
Poznato je da oko 70% ljudi veruje da anđeli postoje, a preko 46% je sigurno da ima svog anđela čuvara. Opisi tih stvorenja krajnje su raznovrsni. Neki kažu da im se prikazuju samo kao zlaćana svetla slična oreolu, drugi tvrde da izgledaju kao ljudi, polu ljudi, ili čak kao i životinje.
Anđeli, uvereni su očevici, dolaze onima kojima je potrebno spasenje od zla i pakla, ili usmerenje u životu, zatim onima koji trpe veliku bol, fizičke i duhovne patnje, a čak i kod onih kojima su potrebne neke razne sitne stvari. Susreti sa anđelima čoveku ponekad potpuno promene život, a uvek donose dihovno, fizičko i emocionalno okrepljeje, utehu i pozitivna osećanja, koji olakšavaju rešavanje teških životnih situacija.
Običo svi tvrde da su im anđeli prišli kad su se u teško situaciji povukli u osamu. Pre nego što se anđeo pojavo čuli su veselu nebesku muziku i videli toplo svetlo, a neki kažu da su osetili kako ih grle nevidljive ruke. Komunikacija je obično telepatska, ne rečima već osećanjima, kao transfer poziotivne energije. Mnoge priče o anđelima tiču se umrlih voljenih osoba, čije duše posećuju one koji zua njima žale. Ponekad se, pak, pojavljuju tajanstveni stranci koji spasavaju nečiji život ili mu na eneki drugi način pomažu.
Anđeo tada nestaje pre nego što čovek ima priliku da mu zahvali. Događa se da se anđeo ne vidi, nego se samo oseti. Recimo, kad neko prilazi opasnosti koju ne vidi i nešto ga tada iznenada cimne unazad. Staro verovanje kaže da kad čujemo kako neko izgovara naše ime, osvrnemo se i vidimo da nema nikoga, to znači da nas je anđeo-čuvar uporavo spasao opasnosti ili iskušenja.
Anđele ili anđeoska bića spominju mnoge religije. U paganskim i kulturama amaričkih indijanaca, često se javljaju kao duhovi životinja. No, najviše susreta prijavljuju hrišćani, a to je možda zato što se anđeli u Bibliji spominju više od 300 puta. Prema Bibliji, oni su glasnici Božiji, koji bitišu i na nebu i na zemlji. Dvojica anđela nazvana su imanima: Gabriel, glasnik koji je Mariji doneo vest o božanskoj trudnoći i arhanđeo Mihailo. Među ostalim biblijskim anđelima su dvojica koji su upozorili Lota da će Bog razoriti Sodomu i Gomoru, zatim anđeo koji je pratio apostola Jovana u knjizi Otkrovenja, kao i anđeli koji su tešili Isusa u noći uoči pogubljenja.
Biblija spominje i druge vrste anđela i nebeskih bića zvane serafimi i heruvimi. Većina anđela opisanih u Bibliji su bića bez krila, nalik na ljude. Jedini izuzeci su heruvimi i serafimi i jedno spominjanje krilatog, ženskog anđela. Neobično je što su opisi krilatih žena i dece anđela najčešće u nehrišćanskoj mitologiji. 'Leteća deca', kako je bilo popularno prikazivati anđele u viktorijanskom i renesansnom periodu, podsećaju na Kupidona, anđelka iz grčke mitologije koji svojim strelicama pretvara ljude u ljubavnike.
Problem sa većinom navodnih susreta sa anđelima jeste u tome što su jako religiozni ljudi skloni tome da tumače slučajnosti kao božansku intervenciju ili tajanstvenog spasioca kao anđela, poremda je možda to bio samo neki ljubazni čovek. I druga paranormalna iskustva, poput otmica vanzemaljaca i iskustava bliske smrti, imaju sličnosti sa susretima sa anđelima. neki ljudi koji veruju u vanzemaljce, najčešće vernici, misle da su oni anđeli, ili čak i demoni. Takozvana 'svemirksa braća i sestre' navodno prate šta radimo, štite ljudski rod i igraju ulogu u njegovoj evoluciji.
Premda u svim današnjim susretima sa anđelima ljudi osećaju blaženstvo i mir, nekada niej bilo tako. U svim biblijskim opisima prvo što anđeo kaže jeste: 'Ne boj se!' Kako su ljudi prestali da se plaše kada se pred njima iznenada pojavi pravi anđeoski entitet? Osim toga, anđeli se u Bibliji nikada ne pojavljuju u obliku životinja ili oreola. Jedini anđeli koji liče na životinje su heruvimi i serafimi, koji se, prama Bibliji, nikada ne udaljavaju od božijeg prestola na nebu. Treće oko - 1999.
Pravoslavlje i Religija - Ostali Tekstovi
Pogledajte i ostale super zanimljive rubrike na sajtu
Na definisanje crkvene doktrine o anđeoskoj lestvici uveliko je uticalo delo 'O Nebeskoj hijerarhiji', nastalo dosta kasno - oko 500. godine nove ere, kad je Crkva već imala institucionalizovanu hijerarhiju klerika. Istočni dogmatičar Dionisije Arheopagit, nebesnike deli na tri hijerarhijska čina - ranga, a svaki čin na po tri reda - lika. U najviši, Bogu najbliži rang anđela on smešta Serafime, Heruvime i Trone (Prestole). Srednji hijerarhijski rand zauzimaju Dominioni (Gospodstva), Sile i Vlasti, a na dnu lestvice su Načela (Principi), Arhanđeli i Anđeli.
Ove, dosta proizvoljne, spekulativne sistematizacije glasnika Neba - napravljene i po crkveno-državničkoj slici i lestvici, uglavnom se pridržavaju i srednjevekovni mistični učitelji. Datu trostruku lestvicu anđela nalazimo raščlanjenu kod znamenitog freanjevačkog mistika Bonaventure, XIII vek.
Drevni jevfrejski vizionarski spis 'Prva Hanohova (Enohova) knjiga' - koja se pripisuje patrijarhu Enohu, Božju anđeosku vojsku deli na više službi: 'I On će pozvati svu vojsku Nebesku, i sve svete odozgo i vojsku Boga, Heruvime, Serafime i Ofanime, i sve Anđele Vlasti i sve Anđele Načela, i Odabranog i gruge snage zemaljske nad vodom'. U spisu 'Knjiga azdavanja', čiji je autor verovatno neki judejski novopitagorejac, nalazimo sličan koncept podele: 'On je utvrdio Presto Slave, Serafime i Ofanime,m Sveta Živa Biža i Melehe'. U jevrejskoj merkava mistici hijerarhijski nebesnički odnosi vrlo su spekulativno postavljeni. Tako, na primer, midraš 'Komen', u skladu sa koncepciojom o sedam Nebesa oko Božjeg Trona, iznosi: 'Na sedmom Nebu nalaze se Arhanđeli, Heruvimi, Serafimi i Ofanimi.'
U modernoj Kabali, Božji vesnici postavljeni su u skladu s doktrinom o deset emanacionih sfera, kao što je to, na primer, izloženo u starom odlomku spisa Clavicula Salomonis. Po tom principu, na vrhu lestvice su Četiri Živa Bića (Haiot Ha-Kadoš), a zatim sledi rang Ofanim, te: Aralim, Hašmalim, Serafim, Malahim, Elohim, Beni Elohim, Heruvim i Išim.
Ipak, najverodostojniji mistično sikoviti prikaz anđeosko nebesničke služiteljske lestvice dat je u novozavetnoj Apokalipsi, objavi koju je Hristos dao preko ljubljenog učenika, apostola, proroka i starešine Jovana Zavedejeva, prilikom njegovog izgnanstva na ostrvu Patmosu, krajem I veka. Božanski poredak je tako postavljen da je u Carstvu Svetslosti najveći i najsjajniji onaj koji je svima Služitelj i Gospodar: Bog Otac, prvo i najviše manifestovano biće iz Sveprisutne Struje, Upravljač i predstavnik sedam ognjenih zraka Duha Svetoga, Sile Beskonačnosti, Svetog Svojstva, Otac-Majka Boga. Drugo najsjajnije biće Univerzuma, u hijejarhijskom redu podložno Ocu, jeste Hristos Božji, Savladar neba, onaj koji je svojom silom gospodarski sveprisutan u četiri Eementarna Zraka Orac-Majka Struje.
Pišući vernima u Kolosi, apostol Pavle ukazuje na Hrista, koji je bio povod za večno Stvaranje: 'On je slika nevidljivoga Boga, Prvorođeni sveg Stvaranja, jer je u njemu stvoreno sve što je na Nebesima i na Zemlji, sve vidljivo i nevidljivo, bili to prestoli, ili gospodstva, ili poglavarstva, ili vlasti - sve je njegovim posredstvom stvoreno - i za njega. I on je pre svega i sve u njemu ima svoje postojanje'.
HERUVIMI I SERAFIMI
Kao zastupnike - čuvare Sedam Zakonitosti u celokupnom Postojanju, Nebeski Otac je postavio 7(+7) arhađela, sedam heruvima stvorenih neposredno iz Praiskonske snage, kojima je pridrserafima, ženskih anđeoskih principa. Kao visoki pomagač u evolutivnom toku četiri elementa, uz Savladara Neba, Hrista Boga, postvljene su 24 starešineNebeskog Svetilišta: 12 muških i 12 ženskih principa. Ovde nazivi heruvim, serafim, starešina ukazuju samo na odgovarajuće, Stvaranjem uslovljene zadatke: to, dakle, nisu nikakve kebeske 'gospodarske titule'.
Heruvimi, Serafimi i Starešine se razlikuju od ostale anđeoske Božje dece - sazdane u evolutivnom procesu, samo po tome što kao prva duhovna bića poseduje veću snagu duhovnog zračenja, veći svetlosni intenzitet. Kao svojoj deci, bićima sazdanim na svoju sliku i priliku, Bog Otac je i Arhanđelima i Anđelima svu Beskonačnost dao u dar nasleđe, to jest, u njima, kao u mikrokosmosima, svo Bivstvo je prisutno kao esencija, kao zračeće projektovana suština. I Arhanđeli, i Starešine, I Anđeli služe u Četiri Živa Bića pred Božijim Prestolom, koja se u Apokalipsi slikaju u liku Lava, Bika, Orla i Čoveka, a svakako simbolički predstavljaju četiri evolutivna carstva Prirode - Carstvo minerala, Carstvo bilja, Carstvo životinja i Carstvo prirodnih bića - duhova.
Mnogi religijsko mistični spisi pominju anđeoske zastupnike sedam zraka Duha Svetoga, sedam duhovnih prinčeva koji vladalačko služiteljski stoje nad sedam Sfera, sedam Nebesa Carstva Svetlosti, sedmodimenzionalne Beskonačnosti. Čak i istočnjački spis 'Manuov zakonik' aludira na sedmoricu visokih Božijih sinopva i kaže: 'Sa Samobitnim kao prvim, ovih je sedam Manua velike moći, a svaki u svoje doba, stvorilo i zaštitilo sav ovaj pokretni i nepokretni svet'.
Hebrejska imenica 'keruv' u evropskim jezicima susreće se najčešće u množinskom obliku: kao heruvim ili kerubim. Poreklo naziova je sporno. U akapdskom jeziku imenica 'karibu' ili 'karabu', ima značenje - koleno, pa bi po prenesenom smislu 'keruv' bio zastupnik. Po talmudskoj Hagigi, Heruvimi imaju dečije lice, a hebrejski izraz za dete je 'keravya', a u vavilonskom to je 'ravya'. U starozavetnim tekstovima Heruvimi se najpre predstavljaju kao čuvari nad stazom koja vodi ka Drvetu Večnog Života. U Knjizi Postanja kaže se da je Gospod pred Drvetom Života postavio heruvima sa plamenim vitlajućim mačem 'hereb' u ruci. Heruvimi su Božji Vitezovi čiji mač je reč Istine, reč Zakona. Podložnost Heruvima Gospodu Života iskazana je u Psalmima: 'Gospod caruje - neka zadrhte narodi; sedi nad Heruvimima - zemlja nek se potrese'.
U Svetinji nad svetinjam, u Debiru jevrejskih hramova, koji su građeni kao saobražiteljske slike Neba, na Kovčegu zaveta nalazili su se raskriljeni zlatni kipovi dva Heruvima. Prinčevi Zakona bili su izvezeni i na zastoru koji je odvajao Svetinju od Debira u Mojskijevom pustinjskom posvećenom šatoru - hramu. U enterijeru jevrejskih hramova obavezno se nalazio i sedmokraki svećnjak, koji je simbol sedam Prizmenih Snaca Beskraja nad kojima stoluju heruvimi. Prizmena Sunca su ta koja primaju po jedan od sedam Duh Zrakova iz Iskon Sunca, razlažući ih dalje na sedam subzakonitosti kojima hrane pripadajuće niže nivoe. U otkrivenjima pripisanim patrijarhu i proroku Enohu, sedam prizmenih sunaca, odnosno sedam zraka Duha Svetoga, nose nazive: Aratron, Bethor, Phaleg, Och, Hegith, Ophiel i Phul. Enoh navodi i imena svih heruvima pod kojima su poznati na Zemlji: Uriel, Raphael, Raguel, Michael, Gabriel i Ramiel.
Pojedini segmenti etiopskog 'Hanoha' posebno naglašavaju ulogu i zadatke arhanđela koji se javljaju kao zastupnici četiri Elementarna Zraka - u kojima je Hristos Duh sveprisutno bivstvo, koji se slikovito nazivaju 'Četiri Božja Lica'. Prvi je Mihael, milostiv, koji dugo i saosećajnički pati, drugi koji se stara o bolestima i svim ranama dece čovečje je Rafael, treći, koji vlada svim moćima jeste Gabriel, i četvrti, koji vlada pokajanjem i nadom onih koji nasleđuju većni život, zove se Uriel. Značenje hebrejskih imena četiri nebesnika koji goruće slave Gospodara Elemenata su: Mihael - 'ko je kao Bog', Rafael - 'iscelenje Božje', Gabriel - Snaga Božja', Uriel - 'svetlost Božja'.
Prorok Ezekijel - Jezekilj, 597. godina stare ere, na obali kanala Kebar, imao je viđenje četiri Heruvima, u dosta slikovitom vidu: 'Usred toga eter-oblaka, nešto kao četiri bića, obličjem slična čoveku, u svakoga od njih su četiri lica, u svakoga četiri krila'. I egipatsko sumerski prikazi hibridnih bića poput sfingi i krilatih lavova slikovito izražavaju ideje vezane za četiri elementa i četiri Božja Lica - osobe.
OTELOVLJENI ARHANĐELI
Kao što su tokom vekova Božji anđeli, sa nalogom u duši, silazili na Zemlju, utelovljavali se da bi delovali kao videoci i proroci, glasnici Neba (baš je 'glasnik' značenje grčkog termina 'angelos'), tako su se i arhanđeli, u prekretničkim vremenskim razdobljima, inkarnirali i delovali kao veliki proroci i učitelji.
Tako se Arhanđeo elementa Vatre na istorijsko-religijskoj sceni pojavio kao Mojsije, Arhanđeo Zraka Vode (Mihael) kao Ilija Tesvićaninm Arhanđeo Zemlje (Emanuel) kao Isaija, te Arhenđeo Vazduha kao patrijarh Abraham. Objavljujući duboke odnose večnog života, veliki proroci nastupali su kao organizatori mističnih škola. Sa Gospodom su govorili licem u lice, ostavljajući iza sebe mnogobrojne proroke-učenike.
Na svetkovinmu senica, na gori Tavoru, u oblaku Slave Isus se preobražava pred učenicima i razgovara sa arhanđelima Vatre i Vode, koji su mu ukazivali na ono što mu se ima dogoditi u Jerusalimu i na Golgoti: 'I preobrazi se pred njima, te zasija lice njegovo kao sunce, a haljine njegove postadoše bele kao svetlost. I gle, pojaviše im se Mojsije i Ilija i govorahu sa njim'. - Matej 17:2-3.
Upravo su Vatra i Voda, kao Duh-Zraci, one snage koje će krajem ere Vodolije dovesti do preobraženja delimične materije i do rasplinjavanja pune materije. Oba Arhanđela Preobraženja, na Zemlji znani kao Mojsije i Ilija, svoje fizičko telo nisu ostavili u zemaljskoj prašini, već su se preobrazili, to jest, doživeli da im duhovno telo apsorbuje atome fizičkog tela - kao što se i šećer rastvara u vodi. Tako se u Drugoj knjizi o kraljevima slikovito opisuje preobraženje i vaznesenje Ilije Tesvićanina: 'I dok su tako išli i razgovarali gle: Ognjena Kola i Ognjeni Konji stadoše među njih i Ilija u vihoru uziđe na Nebo'.
U 'Knjizi o proroku Danilu', Ilija, kao arhanđeo Mihael, prestavlja se kao zaštitnik Izraela. Tako Sin Čovečji, Hristos Božji, ukazuje proroku Danilu za nebeskog kneza Mihaela. 'Knez kraljevstva persijskog protivio mi se 21 dan, ali Mihael jedan od prvih Knezova, dođe mi u pomoć. Ostavih ga nasuprot Knezu persijskom...' Zastupnik Božje Volje, Arhanđel Mihael je raj koji je proterao nečiste i pobunjene duhove iz Raja, odnosno otpratio izvan Nebeskog svetlosnog zida otpalu Božju decu. Međutim, on je najavljen i kao predvodnik Božjih glasnika u njihovoj borbi protiv demonske hijerarhije, države smrti u poslednja vremena njenog postojanja. Tako se u Apokalipsi govori o Mihaelovom boju u Podnebesima - četiri niže čistilišne sfere u koje reuke demona još mogu dosegnutio, protiv Stare Zmije: 'Mihael i anđeli njegovi zaratiše na Aždaju i ratova Ažćdaja i anđeli njezini. I ne odoleše, niti im se više nađe mesta na nebu'.
Sedam Arhanđela, sedam prinčeva sedam najviših Nebesa, slikovito se predstavljaju kao donosioci - prenosioci molitvi ljudi posvećenih Gospodaru Života. Tak ose u Knjizi o Tobiju jedan od nebeskih prinčeva predstavlja: 'Ja sam Rafael, jedan od sedmorice svetih Anđela koji na Nebesima donose molitve svetih Životom i stupaju pred Slavom Svetoga'. Pošto se čitava Beskonačnost energetski napaja Prasnagom preko Prizmenih Sunaca, nad kojima nadglednički stoluju Arhanđeli, to i oni, odnosno njihovi 'pehari' (Sunca), simbolično rečeno, predstavljaju posredničku instancu do Boga Oca.
BOŽJE TRUBE
Arhanđeoski parovi - heruvim i serafimi, u služiteljskim poduhvatima, kao energetsko-magnetični dvojnici, uvek zajedno deluju. Kada se, na primer, jedan od njih inkarnira, drugi preuzima ulogu njegovog anđela čuvara. Takvo nadopunjujuće harmonično delovanje nalazimo, na primer, kod Isusove majke, blažene Marije (Inkarnacije Serafima Milosrđa, princeze sedme Nebeske Sfere) i arhanđela Gabriela (Heruvcima Milosrđa). Gabriel svome utelovljenom dualu najavljuje da će se od nje roditi Gospod Milosrđa, Hristos Božji, jer nije svak žena mogla izneti i nositi ot Veličanstveno Svetlo u sebi: 'Tada joj Anđeo reče - ne boj se Marija, jer si našla milost u Bogu. I gle, začećeš i rodićeš sina, i nadenućeš mu ime Isus. On će biti velik i zvaće se Sin Svevišnjega'. Luka 1:30-32.
Veliki prorok Isaija, Arhanđeo Emauel u telu - za koga se simbolički kaže da će svezati Staru Smiju u bezdanu, u Zakonu setve i žetve - opisuje jedno svoje simboličko viđenje ženskih arhanđeoskih principa: 'Iznad Njega stajahu Serafimi i svaki je imao po šest krila: dva krila da zaklone lice, dva da zakriju noge, a dvama krilima su leteli. I klicahu jedan drugome: Svet, Svet, Svet je Gospod nad Vojskama.
Sedam Arhanđela javljaju se i kao Božje trube koje najavljuju velike događaje. Jedan od njih najaviće i Hristov Slavni Dolazak i preobraženje materije u svetlotvarnost:' Jer će sam Gospod na zapovest, na glas arhanđela i na trubu Božju sići sa Neba, te će mrtvi u Hristu vaskrsnuti prvo' - piše Pavle Solunjanima. Jovanova Apokalipsa govori o sedam Božjih truba - ukazuje da će se prve četiri oglasiti na kraju starog sveta, a poslednje tri posle Hiljadugodišnjeg Carstva Mira, pri nastupu preobraženja i rastvaranja materije. Posle četvrte arhanđeoske trube Isus Hristos doći će u svome Carstvu i sa svojim Carstvom koje će pobediti i u četiri čistilišno razvojne ravni. Tako će demonsko i satansko biti svezano i proterano u najniže i najmračnije onostrane kutke izvan ovog sveta.
ANĐELI NAS PRATE
Poznato je da oko 70% ljudi veruje da anđeli postoje, a preko 46% je sigurno da ima svog anđela čuvara. Opisi tih stvorenja krajnje su raznovrsni. Neki kažu da im se prikazuju samo kao zlaćana svetla slična oreolu, drugi tvrde da izgledaju kao ljudi, polu ljudi, ili čak kao i životinje.
Anđeli, uvereni su očevici, dolaze onima kojima je potrebno spasenje od zla i pakla, ili usmerenje u životu, zatim onima koji trpe veliku bol, fizičke i duhovne patnje, a čak i kod onih kojima su potrebne neke razne sitne stvari. Susreti sa anđelima čoveku ponekad potpuno promene život, a uvek donose dihovno, fizičko i emocionalno okrepljeje, utehu i pozitivna osećanja, koji olakšavaju rešavanje teških životnih situacija.
Običo svi tvrde da su im anđeli prišli kad su se u teško situaciji povukli u osamu. Pre nego što se anđeo pojavo čuli su veselu nebesku muziku i videli toplo svetlo, a neki kažu da su osetili kako ih grle nevidljive ruke. Komunikacija je obično telepatska, ne rečima već osećanjima, kao transfer poziotivne energije. Mnoge priče o anđelima tiču se umrlih voljenih osoba, čije duše posećuju one koji zua njima žale. Ponekad se, pak, pojavljuju tajanstveni stranci koji spasavaju nečiji život ili mu na eneki drugi način pomažu.
Anđeo tada nestaje pre nego što čovek ima priliku da mu zahvali. Događa se da se anđeo ne vidi, nego se samo oseti. Recimo, kad neko prilazi opasnosti koju ne vidi i nešto ga tada iznenada cimne unazad. Staro verovanje kaže da kad čujemo kako neko izgovara naše ime, osvrnemo se i vidimo da nema nikoga, to znači da nas je anđeo-čuvar uporavo spasao opasnosti ili iskušenja.
Anđele ili anđeoska bića spominju mnoge religije. U paganskim i kulturama amaričkih indijanaca, često se javljaju kao duhovi životinja. No, najviše susreta prijavljuju hrišćani, a to je možda zato što se anđeli u Bibliji spominju više od 300 puta. Prema Bibliji, oni su glasnici Božiji, koji bitišu i na nebu i na zemlji. Dvojica anđela nazvana su imanima: Gabriel, glasnik koji je Mariji doneo vest o božanskoj trudnoći i arhanđeo Mihailo. Među ostalim biblijskim anđelima su dvojica koji su upozorili Lota da će Bog razoriti Sodomu i Gomoru, zatim anđeo koji je pratio apostola Jovana u knjizi Otkrovenja, kao i anđeli koji su tešili Isusa u noći uoči pogubljenja.
Biblija spominje i druge vrste anđela i nebeskih bića zvane serafimi i heruvimi. Većina anđela opisanih u Bibliji su bića bez krila, nalik na ljude. Jedini izuzeci su heruvimi i serafimi i jedno spominjanje krilatog, ženskog anđela. Neobično je što su opisi krilatih žena i dece anđela najčešće u nehrišćanskoj mitologiji. 'Leteća deca', kako je bilo popularno prikazivati anđele u viktorijanskom i renesansnom periodu, podsećaju na Kupidona, anđelka iz grčke mitologije koji svojim strelicama pretvara ljude u ljubavnike.
Problem sa većinom navodnih susreta sa anđelima jeste u tome što su jako religiozni ljudi skloni tome da tumače slučajnosti kao božansku intervenciju ili tajanstvenog spasioca kao anđela, poremda je možda to bio samo neki ljubazni čovek. I druga paranormalna iskustva, poput otmica vanzemaljaca i iskustava bliske smrti, imaju sličnosti sa susretima sa anđelima. neki ljudi koji veruju u vanzemaljce, najčešće vernici, misle da su oni anđeli, ili čak i demoni. Takozvana 'svemirksa braća i sestre' navodno prate šta radimo, štite ljudski rod i igraju ulogu u njegovoj evoluciji.
Premda u svim današnjim susretima sa anđelima ljudi osećaju blaženstvo i mir, nekada niej bilo tako. U svim biblijskim opisima prvo što anđeo kaže jeste: 'Ne boj se!' Kako su ljudi prestali da se plaše kada se pred njima iznenada pojavi pravi anđeoski entitet? Osim toga, anđeli se u Bibliji nikada ne pojavljuju u obliku životinja ili oreola. Jedini anđeli koji liče na životinje su heruvimi i serafimi, koji se, prama Bibliji, nikada ne udaljavaju od božijeg prestola na nebu. Treće oko - 1999.
¦ Klik Gore na Sliku - Prikaz; ¦ Ponovni Klik - Brisanje
Pravoslavlje i Religija - Ostali TekstoviPogledajte i ostale super zanimljive rubrike na sajtu
